Hoe kan het dat WIA-beoordelingen voor Longcovid zo verschillend uitpakken?
Uit dossieronderzoek (resultaten vooronderzoek medische rapportages Longcovid van 22 mei 2024, mr Faas en dr Wijnands) blijkt dat de medische beoordelingen voor de WIA-uitkering bij mensen met Longcovid sterk uiteen kunnen lopen.
Zo kwam uit dat onderzoek van een aantal geselecteerde dossiers waarvoor mensen toestemming hadden gegeven, dat er grote verschillen kunnen zijn in hoe verzekeringsartsen de klachten en beperkingen van Longcovid inschatten. Sommige artsen erkenden Longcovid als een langdurige, invaliderende aandoening, terwijl anderen minder beperkingen aannamen. Dit leidt tot ongelijke uitkomsten bij WIA-beoordelingen: sommige mensen krijgen een IVA uitkering, terwijl anderen met vergelijkbare klachten als (gedeeltelijk) arbeidsgeschikt worden beoordeeld. Het ontbreken van voldoende kennis over klachten en belemmeringen, die zijn beschreven als passend bij Longcovid, bleek ook een rol te spelen. Zoals bijvoorbeeld kennis van cognitieve klachten als hersenmist, brainfog en overprikkeling. De klachten werden ook in bepaalde dossiers onvoldoende uitgevraagd. Of er werd niet gevraagd naar voorbeelden. Er werd ingegaan op de uiterlijke presentatie van iemand: ‘ziet er gezond uit, geen zieke indruk, geen aanwijzingen voor geheugen of concentratieproblemen’. Kennis van Post Exertionele Malaise (PEM) bleek te ontbreken, waarbij er een verlaat optreden is van verslechtering van algeheel functioneren na fysieke of mentale inspanning/activiteit (na 24-27 uur en kan lang aanhouden). Wat niet onder gewone vermoeidheid gerekend kan worden. Dit, terwijl het advies van het behandelcircuit was opbouw middels pacing en binnen de grenzen van hartslagfrequentie, afgestemd op energielevel ter voorkoming van uitputting.
Verder bleek er onvoldoende kennis te zijn van Posturaal Orthostatisch Tachycardie Syndroom (POTS) met duizeligheidsverschijnselen, als gevolg van hartkloppingen bij het wisselen van houding. De medische voorgeschiedenis met vooral psychische problematiek gaf in sommige gevallen de neiging de verminderde belastbaarheid toe te schrijven aan de psychische problemen en niet aan Longcovid. De daadwerkelijke belastbaarheid werd niet onderbouwd zoals de urenbeperking.
Voorbereiding op gesprek met (bezwaar) verzekeringsarts
Als je Long covid hebt en een WIA-beoordeling moet ondergaan, is het belangrijk om goed voorbereid te zijn. Zorg voor een duidelijk medisch dossier met rapportages van je behandelaars. Stel vragen aan de verzekeringsarts: Vraag hoe jouw klachten worden meegenomen in de beoordeling. Bijvoorbeeld: houdt u rekening met de beperkingen die ik ervaar door PEM, cognitieve beperkingen, overprikkeling enz? Zo ja, hoe zet u dat in het medisch rapport en hoe vertaalt u dat in de FML? Zo nee, wat zijn de reden om er geen rekening mee te houden? Geef uit je zelf enkele concrete voorbeelden van situaties en klachten (wanneer, hoe vaak en hoeveel hersteltijd enz) als er niet naar wordt gevraagd. Ga bij voorkeur samen naar een afspraak met de verzekeringsarts, met iemand die behulpzaam kan zijn en kan aanvullen, zodat er een zo goed mogelijk beeld komt van je situatie. .